O físico, matemático e un dos mellores divulgadores da crise enerxética e sistémica, Antonio Turiel, compareceu o pasado 12 de abril perante a Comisión de Transición Ecolóxica do Senado.
En pouco menos dunha hora, con présas e abafado pola máscara FFP2, tratou de explicar o caos enerxético e climático ao que imos desbocados a un grupo de senadores con diversas sensibilidades respecto diso. Como algún deles confirmoulle, Antonio Turiel presentou un punto de vista totalmente novo aos achegados por relatores anteriores. A modo de exemplo dicir que ese mesmo día tamén participaron nesa Comisión representantes de Iberia, da Asociación de Empresas con Gran Consumo de Enerxía, de Enagás, e da Asociación Española de Fabricantes de Automóbiles e Camións.
O discurso de Antonio Turiel é importante porque introduciu na máxima autoridade lexislativa da nación ideas e conceptos que os que nos consideramos decrecentistas manexamos a miúdo e non por iso deixan de ser esenciais e claves para entender o futuro que xa está aquí. E isto non responde unha cuestión de fanatismo, senón porque «non podemos loitar contra a física, a termodinámica e a xeoloxía».
Grazas a el, as súas señorías souberon que moitos sistemas de captación de enerxías renovables necesitan de combustibles fósiles para poder crealos e instalalos: placas solares, parques eólicos, etc. Tamén achegou que xa se quixo apostar polo hidróxeno no pasado, en dúas ocasións (fai 10 e 20 anos) e non foron capaces de resolver os problemas que xera a súa creación, conservación e os residuos que xera.
Antonio destacou dúas perlas: «Si que chegaremos á neutralidade das emisións de carbono no 2050, pero porque non haberá combustible para queimar» e «Viviremos unha situación de descenso enerxético e por tanto de descenso material, iso non o poderemos elixir, imos ter un decrecemento da nosa sociedade, pero hai que buscar actuacións para evitar peores escenarios».
O Dr. Turiel afirmou que «mesmo se contásemos cun final rápido para a Covid, a crise enerxética emerxente vai provocar unha desfeita económica» e avanzou algunhas das medidas urxentes que poderían paliar esa situación, como son: a racionalización do transporte, a relocalización da actividade, diminución de redes loxísticas e establecemento de plans de contixencia perante as disrupcións de subministro que sufriremos.
Houbo un minuto para apiadarse da dificil situación dos políticos que lle consultaban xa que sabía que os cambios que se propoñían afectaban no mesmo núcleo deste «modelo de sociedade extractivista e baseada no crecemento infinito e ilusorio» e que a cidadanía os poñerá como obxectivo do seu enfado en canto cheguen as restriccións e privacións pola escaseza enerxética e a crise climática.
Finalizar dándolle os parabéns desde esta humilde columna ao Dr. Turiel por introducir estas ideas nunha Comisión que esperemos sexa o suficiente permeable para considerar cambiar o curso das cousas. Decreceremos si ou si, depende de nós que sexa dunha forma colaborativa, solidaria, pactada; ou un caos onde reine a barbarie e o sálvese quen poida.
Pode verse a intervención integra na seguinte ligazón: https://www.youtube.com/watch?v=Hd3_y6dNGyc
Óscar Blanco
SOURCE: Decrecentismo no Senado?
