“O Paloma” Na memoria de Javier Santos González
Coñezo o Lucho dende que teño uso de razón. Hai unha década, nesta fiestra literaria onde cada mes deixo os meus relatos, escribín sobre a casa Lucho, en Gondulfes, aldea […]
Exploración de litio = destrución irreversible de paisaxes
Amigos da nosa rexión de Barroso e Alto Tâmega, non podemos permitir un crime ambiental desta magnitude! Atención, os alcaldes destas rexións sempre prometeron estar ao lado da vontade das […]
Aqueles bares “canallas” da nosa alma
O meu amigo Manoliño, soltoume este verán, que os “bares canallas” están en perigo de extinción. Nós, que practicamos a miúdo, o regate en seco os antros de luxo, fuxindo […]
Dous santos. Quiñentas e un calcetín
Ás veces lémbrome das anécdotas que eles me contaron. Imaxino noites doutros tempos cando o viño rulaba na taberna con xenerosidade, e onde o Lucho contábame as anécdotas de antano, […]
Contrabando da vida
No inverno, gustáballe estar ao carón dun braseiro que prendía antes do anoitecer. Vides secas e restos das cepas da viña centenaria, alumeaban a candea. O avó gozaba, mirando sempre […]
A orquestra Monterrei
Seguramente, a mocidade dos anos sesenta, non esquecerán xamais aqueles bailes amenizados pola entrañable orquestra Monterrey. Foi no café “Buenos Aires”, onde seis intrépidos rapaces facían as delicias, dunha xuventude […]
“Verín CF, 50 anos. “Meno”, o meu latexo”
Poderíanse escribir mil historias. 50 anos dan para moito. Hoxe quédome co meu latexo, o palpito do corazón que me quedou para sempre. Aquel día acudín ao estadio. O “Arjiz” […]
Lección de Entroido, a banda do paraugas do Xosé
Ás veces acontecen situacións que nin os mais cualificados estudosos dos entroidos enxebres e ancestrais poden entender. Aquel ano, en Verín, estivemos no outro lado da comedia, coma se sole […]
“Lorenzo” a taberna da cruz
Non podo esquecelos. Eran garitos, onde antano cheiraba a viño, o aroma único da taberna. Alí, esquecíanse os mandatos imperativos dos sabios doutores, pregoando que o exceso de branco ou […]
Entroideira!
O tempo corre con celeridade, coma este entroido que aínda estando en pausa, liscou fugaz, deixándonos marcados para sempre. Un entroido invisible como o virus, que se ri de nós […]
